تنوع ژنتیکی برخی ژنوتیپ های بومی آلبالو در ایران بر اساس نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی

Authors

  • ناصر بوذری
  • وحید عبدوسی3
Abstract:

در پژوهش حاضر تنوع ژنتیکی نوزده ژنوتیب آلبالوی بومی کشور از استان‌های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان، تهران، کهگیلویه و بویراحمد، اصفهان، کرمان، خراسان رضوی، البرز، فارس و رقم اردی بوترمو از مجارستان به عنوان شاهد، به کمک نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش اول سی و چهار صفت کیفی و یازده صفت کمی مورد مطالعه قرار گرفت. تجزیه واریانس تفاوت معنی‌داری در سطح احتمال 1% بین ژنوتیپ ها برای اکثر صفات نشان داد. تجزیه به عامل ها، صفات را در چهار گروه عاملی جای داد که مجموعا 86/71 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. تجزیه کلاستر براساس داده‌های مورفولوژیکی نیز ژنوتیپ‌ها را در چهار گروه قرار داد. گروه اول شامل سه ژنوتیپ پاکوتاه BO AH V1524 از یاسوج، BO KA V282 از کردستان و BO GA V6442 از خراسان و گروه دوم شامل ژنوتیپ BO LA V181 از استان تهران بود که بیشترین ارتفاع درخت را داشت. در آزمایش دوم از نشانگر های مولکولی RAPD استفاده شد. سیزده آغازگر مورد استفاده 144 باند تولید کردند که 117 باند چند شکل بودند. محدوده تشابه ژنتیکی ژنوتیپ ها بین 30/0 تا81 /0 بود. تجزیه کلاستر، ژنوتیپ‌ها را با تشابه ژنتیکی 54/0 به شش گروه تقسیم کرد، به طوری که تقریباً اکثر ژنوتیپ‌های یک استان با هم گروه‌بندی شدند. در این گروه‌بندی نیز سه ژنوتیپ پاکوتاه BO AH V1524 از یاسوج، BO GA V6442 از خراسان و BO GH V255 از اصفهان در یک زیر گروه کنار هم جای گرفتند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از گونه‏های خوراکی زعفران بومی ایران با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی ISSR

در این مطالعه 16 صفت مورفولوژیک روی 250 نمونۀ گیاهی (بوته) و 13 آغازگر ISSR بر 25 نمونه از دو گونۀ زعفران وحشی ایرانی (Crocus speciosus و Crocus cancellathus) بررسی شد. بیشترین ضریب تنوع مربوط به ضخامت گلبرگ (25/71‌درصد) و کمترین آن مربوط به صفت طول برگ (08/15‌درصد) بود. تجزیۀ خوشه‏ای بر‌اساس صفات مورفولوژیک نمونه‏های مطالعه‌شده را به سه گروه تقسیم کرد. سیزده آغازگر ISSR چند‌شکلی بالایی (‌46/94...

full text

تجزیه مولکولی تنوع و روابط ژنتیکی ژنوتیپ‌های بومی جو بر اساس نشانگرهای ریزماهواره

ژنوتیپ‌های بومی به‌دلیل تطابق و سازگاری با شرایط محیطی مختلف، ذخایر ژنتیکی با ارزشی برای افزایش تنوع ژرم‌پلاسم‌های اصلاحی و نیز منابع بالقوه برای ژن‌های مقاومت به تنش‌های زیستی و غیرزیستی بشمار ‌می‌روند. در این مطالعه، تنوع و ساختار ژنتیکی 119 ژنوتیپ بومی جو از کشورهای مختلف و 25 رقم تجاری و لاین اصلاحی با استفاده از 45 جفت آغازگر ریزماهواره مورد ارزیابی قرار گرفت. در مجموع 225 آلل با دامنه 2 ت...

full text

تنوع ژنتیکی برخی از ارقام آلو(Prunus spp.) با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی

هجده رقم آلو شامل ده رقم بومی ایران و هشت رقم وارداتی که در مرحله باردهی کامل بودند بر اساس 36 صفت مورفولوژیکی (پارامتریک و ناپارامتریک) و 15 پرایمر RAPD مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تجریه واریانس داده‌ها مشخص کرد که تفاوت بین ارقام در کلیه صفات به جز رنگ گلبرگ در سطح 1% معنی‌دار بود. ماتریس عدم تشابه مشخص کردکه دو رقم مشهد4 و دیررس سیف از نظر صفات کمی و ارقام آنتاریو و بربنگ از نظر خصوصیات ...

full text

ارزیابی تنوع ژنتیکی برخی از گونه‏های خوراکی زعفران بومی ایران با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی issr

در این مطالعه 16 صفت مورفولوژیک روی 250 نمونۀ گیاهی (بوته) و 13 آغازگر issr بر 25 نمونه از دو گونۀ زعفران وحشی ایرانی (crocus speciosus و crocus cancellathus) بررسی شد. بیشترین ضریب تنوع مربوط به ضخامت گلبرگ (25/71 درصد) و کمترین آن مربوط به صفت طول برگ (08/15 درصد) بود. تجزیۀ خوشه‏ای بر اساس صفات مورفولوژیک نمونه‏های مطالعه شده را به سه گروه تقسیم کرد. سیزده آغازگر issr چند شکلی بالایی ( 46/94...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 28  issue 2

pages  239- 254

publication date 2012-04-20

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023